Op dinsdag 26 augustus hebben we onze 12e wedstrijd van het seizoen gevaren. We voeren die avond met het vaste team:
– Richard – voordek
– Paul – 1e trim
– Rachel – grootzeil
– Nils – helm

Door de voorspellingen voorafgaand aan deze avond, verwachtten wij een natte en winderige avond. Dit kwam helemaal niet uit. De avond bleek droog, met een heldere hemel, maar helaas ook nagenoeg windstil. De wedstrijdcommissie had voor een lange baan gekozen: baan 6. We zijn over bakboord als eerste gestart en doorgevaren naar de vaargeul. Na onze overstagmanuvre bleek de wind nog wat verder te zijn gekrompen en werd de GM7 bezeilbaar. Hoewel we een tijdlang als eerste boot in het SW-a lagen, werden we na verloop van tijd voorbij gevaren door de Waterworld, Idee-Fix, de Mindlift en de Con Fuogo. Bij de ton – die ons inzien te dicht onder het bos ligt en daardoor ongeschikt is als wedstrijdton – kwamen we na met overlap op de Hebbus knap bij een aantal boten uit de andere startvelden binnen door. Snel de spi er op en in de achtervolging. Een heel groot deel van die andere vloot bleef bij de GM7 opgesloten liggen, maar wij kwamen gelukkig snel weg. De wind kromp echter nog verder en ondanks het grote oppervlakte van de spi, konden we de boten die zonder spi hadden ingeschreven (de X-79 en Dufour 32) inlopen, maar niet inhalen voor de GM38. Het rak was een zodanig reachrak dat we daar onvoldoende van konden profiteren. Bij de GM38 bleek de Brumpie ons op te wachten en finishte we als vierde boot in ons veld en werden we na de handicapberekeningen 3e.

Het seizoen nadert zijn einde. Gek idee, maar we hebben nog maar twee avondwedstrijden voor de boeg.

De eerste wedstrijd na de zomerstop, nog 4 te gaan, incluis vanavond.
De vakanties zijn nog niet voorbij en daarom hebben we twee wissels aan boord:
Flip valt in op de genua en Ties is er ook weer bij, Richard op t voordek en Rachel stuurt.
Het is gek weer, 15 graden, veel regen, de koudste 19e augustus sinds dat men is gaan turven.
In de haven is er nog zon, maar eenmaal op het water gaat het toch weer harder waaien en betrekt het.
De brumpie ligt rechts van de havenuitgang en heeft baan 14 hangen, richting het westen dus.
We starten als eerste met enorm vlagerige wind. Na enkele tacks treffen we de Waterworld, maar hij moet dippen.
Kort daarna treffen we elkaar weer, maar nu moeten wij achterlangs. De zeilkeuze blijkt toch niet de juiste,
want we lopen regelmatig uit het roer en het is hard werken. We kiezen er voor om de kleinere genua er op te zetten. Dit kost ons veel tijd, maar levert uiteindelijk toch weer voordeel op.
Almere vaart ook haar wedstrijd en bij de AVOH treffen we een boot die daar bakboord rond moet, wij stuurboord…
Het past precies en we stomen door naar de 42, daar gaan we als laatste om de ton, he bah.
Maar.. dan hangt er een enorme dikke donkere wolk boven de A6. Die schuift onze kant op en brengt eerst
veel wind. Veel wind, die ons in no time naar de rest van het veld toeblaast. Wat n gelukkie.
We stomen met de spi als n dolle richting finish en pal voor Almere-haven lopen we het veld voorbij.
Dan barst de tropische bui los en zien we nauwelijks n hand voor ogen. We trekken met
7.9 knopen (!) op het platgeslagen Gooimeer ’n fantastische hekgolf. Alleen ’t Waerehout finisht net voor ons.
Een stukje doorzeilen zoals we meestal doen, hoeft even niet, want we zijn blij dat we niet weggespoeld zijn, op naar
het havenbiertje!

uitslag: nnb, we gaan uit van n paaltje 🙂